مطالعه تاثیر امنتوم بر التیام جراحات تاندون آشیل در خرگوش

پارگی تاندون آشیل یکی ازموارد شایع درحیوانات، علی الخصوص حیوانات مسابقه ای «اسب» می باشد. روش های گوناگونی برای درمان و ترمیم اینگونه پارگی ها بکار گرفته شده است. شیوع این گونه پارگی ها و وقت گیر و زمانبر بودن روش هایی که امروزه استفاده می شود، ما را بر آن داشت که به دنبال روشی نوین برای درمان هر چه سریعتر حیوانات، بخصوص حیواناتی که ارزش اقتصادی بسیاری برای صاحبین خود دارند، برآییم. پس از مطالعات بافت شناسی که بر روی ساختار تاندون و امنتوم صورت گرفت، تصمیم به عمل جراحی پیوند اُمنتوم به تاندون آشیل گرفتیم. در این روش دوره ی نقاهت پس از عمل نسب به سایر روش ها کوتاه تر خواهد بود و نتایج بهتری نیز از نظر صاحب دام خواهد داشت. روش کار: در 9 خرگوش نر بالغ kg5.2 پاستور که به 3 گروه 3 تایی تقسیم شده بودند این عمل به فاصله ی زمانی 2 هفته از هم انجام شد. به این صورت که هر خرگوش با ترکیب زایلازین -کتامین 10% (mg/kg44 ) بیهوش شده و برای شلی عضلانی مناسب ادامه بیهوشی را با دستگاه بیهوشی استنشاقی دادیم. پس از شکاف محوطه ی بطنی و برداشت بخشی از امنتوم از روی معده و پیوند زدن آن به ناحیه ی تخریب داده شده ی تاندون آشیل، عمل پیوند انجام شد و سپس نواحی شکاف داده شده بخیه زده شد. در پایان آخرین گروه، 2 هفته ی بعد، خرگوش ها یوتانایز شده واز ناحیه ی پیوند زده شده با قید روزهای 15 و 30 و 45 ها نمونه گیری به عمل آمد و سپس برای تهیه ی اسلاید به آزمایشگاه پاتولوژی ارسال شد. نتیجه گیری: در تمام موارد در مقایسه با یک تاندون سالم در ناحیه ی پیوند زده شده التهابی دیده نشد. وجود دستجات نابالغ کلاژن و تعداد زیاد سلول های فیبروبلاست نشانه ی شروع التیام ناحیه ی پیوند زده شده بود. آرایش دستجات موازی کلاژن و در بعضی مواقع آرایش مواج نشان دهنده ی موفقیت آمیز بودن عمل می باشد. این عمل را می توان به همین شیوه در تمامی حیوانات بسط داد.